Hlaup eru íþrótt þar sem þolinmæði og stöðugleiki skipta mestu máli. Það sem skiptir næst mestu máli er að byrja að hlaupa því þegar við náum að byrja þá er auðvelt að halda áfram. Það er ástæða fyrir því af hverju við heyrum fólk tala um að hafa smitast af hlaupabakteríu. Þetta er vegna þess að þegar við höfum tekið fyrstu skrefin erum við fljót að upplifa jákvæðan spíral sem ýtir undir enn frekari hlaup og enn frekari árangur. Spurningin er hinsvegar hvernig við tökum þessi fyrstu skref.
Það eru hundrað leiðir til að byrja að hlaupa en þær eru misgáfulegar eins og þær eru margar. Ein leið er til dæmis að hunskast út að hlaupa og hætta þessu væli. Þetta gæti virkað í ákveðin tíma en er fljótt að falla um sjálft sig. Hérna eru þrjár leiðir sem hægt er að beita til þess að auðvelda okkur fyrstu skrefin og auka líkurnar á því að við smitumst af hlaupabakteríunni.
Settu þér markmið
Það er alltaf skemmtilegra að hlaupa einhvert heldur en bara eitthvað út í loftið, það er skemmtilegra að hlaupa niður í bæ til að ná í bílinn eftir gott gærkvöld heldur en að hlaupa í 200m hringi. Það er líka skemmtilegra að fara út að hlaupa þegar við erum að stefna á eitthvað markmið eins og að klára 10km í Reykjavíkurmaraþoni Íslandsbanka eða að fara undir einhvern ákveðinn tíma í maraþoni. Svona markmið eru góð leið til að fá hvatninguna og tilganginn til að fara út að hlaupa. Þegar líður á hlaupaferilinn munu þessi markmið breytast og ekki endilega snúast um að ná ákveðnum tímum heldur bara að halda áfram að hafa líkamlegu getuna til að geta hlaupið hratt og vel án þess að meiðast. Þetta er vegna þess að fyrir lengra komna þá eru hlaupin orðin meira en bara til að ná ákveðnum tímum, þau eru hluti af ákveðinni lífsfyllingu.
Fáðu fólk með þér
Samvinna er samasem vinna eins og skáldið Friðrik Dór orti svo eftirminnilega. Þegar við ætlum að taka fyrstu skrefin í að verða hlauparar þá getur það hjálpað ótrúlega mikið að fá einhvern með okkur. Þetta þarf ekki að vera einhver sem kemur með okkur á allar æfingar og þetta þarf ekki að vera að skrá okkur í hlaupahóp. Þetta geta verið litlir hlutir eins og að segja einhverjum frá því að við ætlum að hlaupa í Reykjavíkurmaraþoninu. Þetta getur verið að setja mynd af okkur á samfélagsmiðla og segja að við ætlum út að hlaupa. Þessir hlutir ýta undir að við fylgjum þessu eftir því við höfum óbeint sett á okkur smá pressu til að fylgja þessu eftir. Það er að sjálfsögðu best að ná að fá einhvern vin eða vinkonu til að vera í þessu með okkur og enn betra er að skrá sig í hlaupahóp. Annað sem getur líka hjálpað mjög mikið er að tala við þjálfara og fá hlaupaprógram til að fylgja. Þá verður þjálfarinn hluti af þínu teymi og hjálpar þér að fá hvatninguna til að fara út að hlaupa. Að sama skapi mun þjálfari gefa þér tilganginn á bakvið allar æfingar þannig að þú veist af hverju þú ert að fara út að hlaupa og hvaða áhrif þetta mun hafa á formið þitt. Með því að vita alltaf svarið við “af hverju er ég að fara út að hlaupa?” þá mun vera auðveldara að klára æfinguna.
Settu Íslandsmet í því að hlaupa hægt
Eitt það erfiðasta sem allir hlauparar gera er að fara nógu hægt þegar þeir fara út að hlaupa. Við höfum tilhneigingu til að fara á æfingu og vilja gjörsamlega keyra okkur út því annars var æfingin ekki að gera neitt fyrir okkur. Þetta er hinsvegar ekki skemmtilegt til lengdar og ekki beint hvetjandi til að fá okkur út að hlaupa. Þegar við erum að byrja viljum við fá sem oftast jákvæða upplifun af hlaupum og þess vegna geta ekki allar æfingar verið þar sem við erum í andnauð allan tímann. Þess vegna ættu fyrstu 4-6 vikurnar sem þú byrjar að hlaupa að vera á mjög rólegum hraða og í rauninni bara skrefi fyrir ofan labb. Í mörgum tilvikum er labb bara í besta lagi. Með því að fara 3-5 sinnum í viku út að hlaupa í 30-60 mínútur í senn á eins rólegum hraða og þú getur þá muntu sjá gríðarlegar framfarir á mjög auðveldan máta. Það er mikilvægt að fara nógu rólega og tilfinningin eftir æfinguna á að vera að þér líði eins og þú hafir ekki gert neitt. Þetta kann að hljóma of gott til að vera satt en þetta er bara mjög gott og alveg satt.
Þannig að ef þig langar að taka fyrstu skrefin til að smitast af hinni gríðarlega góðu hlaupabakteríu þá ættirðu að setja þér markmið, fá fólk með þér og setja Íslandsmet í að hlaupa hægt. Með þessi þrjú ráð verða hlaupin innan skamms leikur einn og þú munt svífa um götur bæjarins.
Arnar Péturs, hlaupari
Instagram: arnarpetur
