Ég er heppinn að alast upp í litlu bæjarfélagi þar sem fótbolti er bæjaríþróttinn sem á sama tíma gerir það að verkum að allir bæjarbúar hafa áhuga á íþróttinni. Þegar ég fer út í búð koma margir upp að mér og spyrja; “…hvenær er næsti leikur?” eða “…gengur betur næst” osfrv. Fótboltinn skiptir bæjarbúa rosalega miklu máli og þeir vilja að liðinu gangi vel sem á sinn hátt hefur áhrif á bæði liðið og einstaklingana í liðinu. Fyrir mér er þetta stór ástæða þess að ég er ennþá á fullu í fótbolta með ÍA.
ÍA byggir sitt starf á ungum og efnilegum stelpum og strákum. Ég er sjálf 21 árs og er með þeim elstu í mínu meistaraflokksliði. Í sumar spiluðum við nánast eingöngu á uppöldum skagastelpum. Ég hef eytt miklum tíma með þessum stelpum og mér finnst liðsheildin til fyrirmyndar. Tilhlökkuninn að setjast inn í klefa með þeim, fara á æfingu eða spila leik er alltaf til staðar því þetta er okkar klúbbur og við stöndum saman fyrir okkar árangri.
Strákarnir hafa verið í basli í sumar og hafa aldrei náð sér almennilega á strik. Byggt á þessum ástæðum sem ég nefndi hér að framan og þeirri staðreynd að liðið okkar er byggt á heimamönnum þá er ég sannfærð um að þeir munu fara strax aftur upp í Pepsí deild karla. Skagahjartað er mjög sterkt og eitt ár brýtur okkur ekki niður – það er ég sannfærð um.
Í sumar spilaði ég í Nike Mercurial Vapor bleikum sem ég keypti í H Verslun .